تعمیر دوچرخه قدیمی به همراه یک نمونه

مرحله یک: برای تعمیر دوچرخه قدیمی به چه چیز هایی نیاز داریم؟

خب! اولین چیزی که برای نعمیر دوچرخه قدیمی نیاز دارید یک دوچرخه است! برای این نمونه دوچرخه کورسی قدیمی برند “پوچ” را انتخاب کردیم. این دوچرخه ساخت اتریش و برای سال ۱۹۸۰ است.

تصاویر نشان می دهد که دوچرخه در ابتدا چه شرایطی داشته است. اما با ارائه توضیحاتی بیشتر شرایط دوچرخه را کاملتر برایتان توضیف می کنم. ترمز های عقب اصلا کار نمی کردند. دنده ها در شرایط مناسبی بودند اگرچه بسیار کثیف بودند. تمامی قطعات متحرک کثیف بودند و به صورت منظم روغنکاری نشده بودند. لکه های زنگ زدگی بر روی بدنه دیده می شد و بدنه دوچرخه چندین بار رنگ شده بود.

مشخص بود که برای هر سری از رنگ کاری بدنه به خوبی برای پذیرش رنگ پرداخت نشده بوده است. از این رو رنگ روی بدنه یک دست نبود. حتی برخی از قسمت ها جای قلم مو بر روی بدنه مشاهده می شود. از طرف دیگر روی سیم ها هم رنگی بود و آنها هم شکننده و ترد شده بودند. به طور کلی روی تمامی قسمت هایی از دوچره که نباید رنگی میشد، رنگ ریخته شده بود. برای تکمیل همه این موارد هم این را اضافه کنم که یک نوار پلاستیکی صورتی رنگ بر روی دسته ها برای تزیین کشیده شده بود که اصلا با بدنه هماهنگی نداشت!

نکته:

انجام این پروژه به صورت شخصی نیاز به مهارت کار با ابزار و استفاده از مواد شیمیایی مانند گریس زدا و رنگ دارد. در صورت استفاده از این مواد حتما به نکاتی که روی جعبه این مواد نوشته می شود توجه نمایید. همچنین دوچرخه ای که به خوبی مونتاژ نشود خطرناک است. پس اگر در هر مرحله ای در انجام این امور شک داشتید به متخصصین ما در چرخ گر اطلاع دهید تا از مشورت ما برخوردار شوید.

مرحله دوم: باز کردن دوچرخه

برای تعمیر دوچرخه قدیمی به صوت کامل و درست، باید حتما کل دوچرخه را از هم باز کنید. این موضوع باعث می شود که تمامی قطعات را به صورت کامل و با دقت بتوانید بررسی کنید. همینطور اگر تصمیم بگیرید که بدنه را کاملا رنگ کنید در این شرایط دستتان باز تر است و نتیجه بهتر خواهد بود. این موضوع به دلیل خوردگی و خرابی قطعات ممکن است کمی بیشتر از یک دوچرخه سالم طول بکشید.

باز کردن خیلی از قطعات خیلی آسان است. معمولا برای باز کردن قطعات نیاز به باز کردن چند پیچ و مهره با ابزار های ساده دارید. برای انجام این کار من چند جعبه خالی را برای قرار داد پیچ ها در نظر گرفتم. پس از قرار دادن پیچ و مهره ها در محل خودشان، روی آن قسمت را علامت زدم و محل استفاده از آن پیچ و مهره ها را روی علامت یادداشت کردم. این کار مرا موقع مونتاژ دوچرخه بسیار کمک کرد. از قسمت های مختلف دوچرخه به خوبی عکس بگیرید. این کار وقتی که موقع مونتاژ دوچرخه گیر می افتی بسیار به شما کمک می کند.

قسمت های سخت را چطور باز کنیم؟

برای باز کردن توپی پدال ها شما نیاز به آچار مخصوصی دارید. و این ابزار با پیشرفت دوچرخه ها در دهه های مختلف تفاوت پیدا کرده است. به صورت خلاصه این آچار داخل توپی پدال می شود و با زبانه های خاصی که روی خودش دارد، باعث می شود شما بتوانی آن مهره را بگردانید و آن قطعه را باز کنید. پیشنهاد می کنم قبل از انجام این کار در یوتیوب چند ویدیوی آموزشی مشاهده کنید.

کرپی دوچرخه هم به دلیل زنگ زدگی و خوردگی، به دو شاخ گیر کرده بود. اما خوشبتانه من تنها با زدن چند ضربه به این قسمت و شکستن رسوبات و خوردگی ها از روی بخش های متحرک، توانستم این قسمت را نیز آزاد کنم. اگر شما در این مورد به مشکل اساسی خوردید، گوگل و یوتیوب پر است از افرادی که مشکلی مشابه شما را داشته اند و به راه حل های جالبی رسیده اند.

اگر متعلقات خاص فلزی ای روی بدنه دوچرخه شما نصب شده است، آنها را نیز با دقت جدا کنید. معمولا این قطعات نازک و ظریف هستند و جدا کردن آنها با توجه به نحوه اتصال آنها به بدنه می توان متفاوت باشد.

مرحله سوم: رنگ کردن بدنه

برای یکی از لذت بخش ترین قسمت های کار آماده شوید! حالا که قطعات را باز کرده اید، می توانید بدنه و دو شاخ را برای زدن پرایمر و رنگ آماده کنید. پرایمر برای درست عمل کردن نیاز به یک بدنه فلزی یک دست و صاف دارد تا بتواند به خوبی به آن بچسبد. در رابطه با ابن دوچرخه که آن را بازسازی کردم؛ این مرحله شبیه به کار یک باستان شناس بود! چون روی بدنه دوچرخه چندین مرحله نقاشی شده بود و برداشتن هر لایه رنگ، لایه زیرین را پیدا می کرد. انگار داشتم در زمان سفر می کردم! در نهایت مشخص شد که دوچرخه پیش از لایه های فراوان رنگ آبی متالیک بوده است، بعد رویش رنگ زرد خورده بوده، روی آن هم سبز یشمی و در نهایت آن را سفید کرده بودند.

برای برداشتن لایه های رنگ، دو راه دارید. یا با استفاده از سمباده رنگ را بتراشید، یا اینکه از تینر و حلال های شیمیایی استفاده کنید. من برای این کار سمباده اکسید آلومینیوم را پیشنهاد می کنم. چون از سمباده های معمولی دوام بیشتری دارد. برای برخی از کار های سبک تر از سمباده های معمولی استفاده کنید. این کار هم به صرفه تر است و هم نتیجه بهتری به شما می دهد. سمباده از من حدود ۲ روز و نیم وقت گرفت. اما قطعا دوچرخه شما چهار لایه رنگ روی هم ندارد و سریع تر می تواندی رنگ آن را از بین ببرید!

موقع پاک کردن رنگ دقت کنید. زیاد سابیدن خوب نیست!

به این نکته توجه داشته باشید که به علت سختی بالای ورق های سمباده اکسید آلومینیوم، ممکن است به راحتی رنگ سابیده شود و شما مشغول سابیدن بدنه آهنی دوچرخه شوید. پس دقت کنید که اگر در این رابطه شک کردید، آرام سمباده بزنید و سریع زیر دستتان را تمیز کنید.

برای پاک کردن رنگ ها می توانید از پاک کننده های رنگ و تینر هم استفاده کنید. اما این موضوع به ضخامت و تعداد لایه های رنگ شما بستگی دارد. ممکن است این روش نتیجه سریع تری برای شما داشته باشد. اما از نظر زیست محیطی ما در چرخ گر چندان از تینر و مواد شیمیایی استفاده نمی کنیم. در این رابطه عکس های قبل و بعد از پاک کردن رنگ را ببینید تا متوجه اهمیت این مرححله شوید.

مرحله چهارم: حذف زنگ زدگی ها

تعمیر دوچرخه قدیمی عموما بدون حل کردن مسائل زنگ زدگی نیست. بهتر است در این رابطه نگرانی نداشته باشید. حتی زندگ زدگی های زیاد هم باعث نمی شود که دوچرخه شما به یک زباله تبدیل شود. ما هر ماه در چرخ گر تعداد زیادی از این دوچرخه ها را تعمیر می کنیم. این موضوع به راحتی قابل حل است! اما رها کردن و توجه نکردن به آنها می تواند آینده دوچرخه شما را از بین ببرد. پس بیایید بخش هایی را که می توانیم از بین ببریم و بخش هایی را که نمی توانیم با مواد شیمیایی کنترل کنیم. زنگ زدگی پیش رونده است و در صورتی که آن را کنترل نکنید دوچرخه شما به زودی دوباره خراب می شود.

بر روی بدنه دوچرخه من، همانطور که در تصویر می بینید، لکه های زنگ زدگی وجود دارد. یک کاغذ سمباده را کمی مرطوب کنید و بر روی این بخش ها بکشید. اگر این زنگ زدگی ها عمق چندانی نداشته باشند، می توانید آنها را به راحتی جدا کنید. این کار را روی تمام بدنه انجام دهید و لایه های نازک زنگ زدگی را از بین ببرید.

اگر زنگ راحت نرفت چه کنیم؟

برای قسمت هایی که دسترسی به آنها سخت است، مانند شیار ها، محل اتصالات دو قطعه و غیره، ما از زنگ بر استقاده می کنیم. یک قوطی خیلی کوچک از این ماده خریداری کنید. چون خیلی از آن نیاز ندارید. یک مسواک قدیمی بلا استفاده هم انتخاب کنید و با مسواک به آرامی روی بدنه بکشید. هر قسمتی از بدنه که احساس می کنید زنگ زدگی دارد را به این ماده آغشته کنید. حالا مدتی به آن مواد زمان بدهید که به خوبی واکنش نشان دهند. معمولا این مواد موقع واکنش یا آهن سیاه می شوند. بعد از نظافت بدنه متوجه می شوید قسمت های زنگ زده هم سیاه شده اند. این نشان دهنده درست عمل کردن زنگ بر آهن است.

بعد از این مرحله، پرایمر رنگ را بر روی بدنه کار می کنیم. پرایمری که انتخاب کردم کمی حالت ضد زنگ دارد . علت انتخاب این رنگ آن است که مطمئن شوم آهن حتی پس از وارد شدن آسیب و خراش به رنگ چندان آسیبی نخواهد دید.

مرحله پنجم: زیرکاری رنگ نهایی بدنه دوچرخه قدیمی

رنگ زدن بدنه های فلزی کمی زمان بر است و به علت دیر خشک شدن رنگ های روغنی، کمی حوصله و صبی می خواهد. اگر نتیجه ای نرم و یک دست می خواهید باید با حوصله لایه های رنگ را زیرسازی و یکدست کنید.

نکات اجرای رنگ آستر

• برای اجرای لایه رنگ آستر باید یک روز گرم و کم باد را انتخاب کنید. قطعاتی که میخواهید رنگ کنید را از یک طناب آویزان کنید. من از سیم های قدیمی خود دوچرخه برای آویزان کردن استفاده کردم.
• قسمت هایی که نمیخواهدی آستر بخورند و یا رنگ نهایی بگیرند را با چسب بپوشانید.
• برای این مرحله دوچرخه را با دستکش هایی که روغن را جذب می کنند و پس نمی دهند استفاده کنید. نمیخواهیم که روغن روی بدنه دوچرخه بماند بدنه باید تمیز باشد. یک دستمال سفید را تینری کنید. تمام بدنه را با آن تمیز کنید. بدنه نباید لکه های روغن و رنگ بر روی خود داشته باشد. زیرسازی برای نقاشی همه چیز است!
• حالا بگذارید تینر از روی بدنه پاک شود و بخار شود. قوطی رنگ آسترتان را بردارید و به خوبی هم بزنید و آن را آماده نقاشی کنید.
• دو لایه رنگ به فاصله دو روز بر روی بدنه کار کنید مراقب باشید که رنگ شره نکند. اگر شره کند مقدار زیادی از زحمات شما هدر می رود.
• بعد از رنگ ردن آستر،قطعات را به داخل جایی امن منتقل کنید و آنها را برای چند روز در همان حالت رها کنید تا به خوبی خشک شوند. چسب هایی که برای محافظت از رنگ خوردن بخشی از بدنه نصب کرده بودید را جدا نکنید. از آنها برای جلو گیری از رنگ شدن در نقاشی نهایی استفاده خواهیم کرد.

مرحله ششم: مرحله نقاشی در تعمیر دوچرخه قدیمی

بعد از آنکه چند روز از اجرای پرایمر و رنگ آستر گذشت، بدنه و قسمت هایی که رنگ لازم دارند را بیرون بیاورید. عجله نکنید. هنوز چند ریزه کاری پیش از شروع نقاشی مانده است! دوباره بدنه را در فضای باز از جایی آویزان کنید و دقت کنید که دوباره دستتان موقع حمل دوچرخه روغنی نباشد. به این نکته توجه داشته باشید که رنگ کردن با اسپری و پیستوله رنگ عموما نتیجه خیلی بهتری از نقاشی با قلم مو به شما می دهد. اگر چه این روش هم به خوبی رنگ کوره ای و رنگ کارخانه ای نمی شود. اما به هر ترتیب از قلم مو راحت تر است و نتیجه بهتری دارد.

حالا برای نقاشی این مراحل را دنبال کنید:

• بدنه را با سمباده خیلی خیلی نرم و به آرامی بسابید. این کار برای چسبندگی رنگ نهایی به لایه زیرین الزامی است. بجز این دلیل، دلیل دیگر این فرایند آن است که قسمت هایی که پیشتر شاید شره کرده اند را پیدا می کند و آنها را با سایر قسمت ها همسطح می کنید.
• یک دسمتال گردگیری برای پاک کردن گرد و خاک سمباده کشی مرحله قبلی بردارید و بدنه را به خوبی تمیز کنید.
• قوطی های رنگ را آماده کنید و سطح تمیز بدنه را که با دستمال گردگیری کردید خشک کنید.
• یک لایه رنگ بزنید و دقت کنید که رنگ را خیلی ضخیم اجرا نکنید. در مرحله اول قرار نیست رنگ شما کاملا مات شود و لایه زیرین را از بین ببرد.
• بعد از رنگ کاری مرحله اول، دو یا سه ساعت زمان بدهید که بدنه کمی خشک شود. سپس لایه بعدی را اجرا کنید. این عل را تا حدود ۴ مرحله تکرار کنید. در مرحله چهارم من از کیفیتو پوشش رنگ رضایت پیدا کردم! مرحله نقاشی و رنگ کردن خیلی لذت بخش است. اما شما باید ساعت ها منتظر بمانید تا رنگ به خوبی خشک شود. این صبوری ممکن است چند روز طول بکشد.
• توصیه می شود رنگ دو هفته برای خشک شدن زمان داشته باشد. این میزان زمان مناسبی است که بتوانید روی آن با خیال راحت قطعاتتان را نصب کنید. اگر زودتر شروع به نصب قطعات کنید احتمال آسیب دیدن رنگ شما بیشتر می شود. در این شرایط شاید بهتر باشد بقیه قطعات را برای نصب آماده سازی کنیم.

 

مرحله هفتم: تمیز کردن، روغن زدایی، رنگ کردن سایر قسمت ها

حالا که بدنه در حال خشک شدن است، بیایید نگاهی به تپه ای از قطعات که از دوچرخه جدا کرده ایم بیندازیم! برای شروع رنگ های قبلی که با دقت پایین روی بدنه خورده بود را از روی این قطعات پاک کنید. پاک کردن روغن و گریس از روی قطعات و دوباره روغنکاری آنها از کار هایی است که باید انجام دهیم.

برای شست و شوی قطعات یک سطل آب گرم و سیم ظرفشویی و سمباده لازم است. من از ابر ظرفشویی هم استفاده کردم. دسته های با نوار صورتی پس از این فرایند بسیار تمیز و خوب شدند. برخی از قطعات هم لایه نیگ ضخیم تری روی خودشان داشتند. که برای تمیز کردنشان از حلال رنگ استفاده کردم. حلال رنگ، لایه رنگ قبلی را آزاد کرد تا به راحتی برداشته شود. بعد از چند شب کار اکثر قطعات برای نصب روی بدنه آماده اند.

متاسفانه چرخ ها در شرایطی نامناسب تر از آن چیزی بودند که فکرشان را می کردم. اگر آنهارا کنار گوشتان تکان می دادید، تکان خوردن قطعات رنگ رده را داخلش می شنیدید! در نتیجه چرخ های جدید را در لیست خرید قرار دادم. و چرخ های قدیمی را برای تزیین استفاده کردم!

مرحله هشتم: سفارش قطعات مورد نیاز و خراب

برخی از قطعات مثل زنجیر و طوقه ها نیاز به تعویض داشتند و آنها بخش تامین قطعات دوچرخه چرخ گر تامین کردم. باز کردن جعبه و سوار کردن تیوب و لاستیک بر روی یک چرخ نو لذت بخش است. اگرچه خیلی وقت مناسبی نبود. اما از روی ذوق چرخ های تازه را با بدنه دوچرخه تست کردم و از سلامت و اندازه آنها اطمینان پیدا کردم.

مرحله نهم: نصب توپی جدید برای پدال دوچرخه قدیمی

در ابتدا که این توپی را باز کردم، بدون هیچ تغییر و تعمیری روی میز مانده بود. پس الان وقتش رسیده بود که تمیزش کنم و دوباره روغنکاری اش کنم. با همان تینر و آب گرم و مسواک ، قطعه را تمیز کردم. انقدر این قطعه را تمیز کنید که مطمئن شوید دیگر گریس و روغن داخلش نیست. پس از این تمیز کاری دوباره توپی را روغنکاری کردم. در استفاده از روغن برای توپی هیچ ملاحظه ای نکنید. به خوبی روغنکاری اش کنید. حالا قطعه را سر جای قبلی اش نصب کنید. اکنون متوجه می شوید که قطعات قبلی پس از تمیز کردن و روغنکاری چقدر راحت تر جا می روند و نصب می شوند.

حالا وقت نصب کردن دسته های رکاب است. محورشان را روغنکاری کنید تا به راحتی به توپی متصل شوند. سپس مهره مرکزی را نصب کنید تا محکم شوند. قطعات دو طرف را به دقت نصب کنید و به خوبی محکم کنید.

مرحله دهم: نصب زنجیر و شانژمان

حالا وقت آن است که شانژمان را نصب کنیم. این قطعه را به دقت تمیز و روغنکاری کنید. به آرامی و با توجه به عکس های قبلی دوچرخه نصب کنید. طبق عوض کن نیز باید به همین شرایط و با توجه به حالت قبلی نصب شود.

پس از نصب این قطعات باید زنجیر را نیز نصب کنیم. زنجیر قبلی چون خیلی خشک بود و مجبور شدم با انبر دستی آن را جدا کنم سالم نماند و مجبور شدم زنجیر جدیدی برای دوچرخه خریداری کنم. زنجیر را به خوبی روغنکاری کنید. در صورتی که این روغنکاری جابجایی و نصب را سخت کرد، از دوستانتان کمک بگیرید. پس از چرخاندن زنجیر در شانژمان و طبق عوض کن و قرار دادن آنها بر روی خودرو ها، نوبت بستن زنجیر است. ممکن است نیاز داشته باشید طول زنجیر را کمی کمتر کنید تا به میزان کافی کشش در زنجیز ایجاد شود. برا کم کردن قطعات زنجیر باید از ابزار مخصوص زنجیر باز کن این کار را انجام دهید. این ابزار محوری دارد که با پیچاندن اهرمی، این محور جلو میرود و محور داخل زنجیر را به بیرون هل می دهد.

دقت داشته باشید برخی تولید کنندگان برای حمل و نقل و جابجایی محصول گریس سنگینی به زنجیر می زنند که شاید برای رانندگی خیلی مناسب نباشد. اگر چنین است روغن قبلی را بشویید و گریس جدید بزنید.

مرحله یازدهم: نصب سیستم ترمز و شناژمان

این مرحله از تعمیر دوچرخه قدیمی نیاز به دقت دارد. از آنجا که سیستم ترمز یکی از مهم ترین بخش های ایمنی دوچرخه است و باید به خوبی نصب شود. برای دوچرخه لنت ترمز خریداری کردم و به آرامی دسته های ترمز را بر روی فرمان سوار کردم که به رنگ دوچرخه آسیبی نرساند. سپس سیم ها را بر روی دسته های ترمز نصب کردم و قطعات مربوط به لنت ترمز را نیز به سیم های جدید وصل کیدم. به این ترتیب سیستم ترمز دوچرخه نیز به خوبی راه اندازی شد.

دقت داشته باشید که اگر سیم جدید برای ترمز در نظر می گیرید، حتما مقداری بیشتر خریداری کنید که در صورت پاره شدن و خوردگی سیم بتوانید از ادامه سیم برای تعمیر استفاده کنید. این سیم اضافی نباید خیلی زیاد باشد. اگر سیم باز شود و داخل چرخ شما برود ممکن است به سیستم ترمز و چرخ شما آسیب بزند.

انتهای سیم ها را بست های لازم برای جلوگیری از ریش شدن را نصب کنید. این قطعه ساده و کوچک می تواند از ایجاد خراش بر روی لباس شما و همچنین وارد شدن آسیب به رنگ دوچرخه شما جلوگیری می کند. سیم های شانژمان نیز همین ویژگی ها را دارند و باید به خوبی تنظیم شوند. آنها را خوب بکشید تا سیستم دنده دوچرخه شما به درستی عمل نماید.

مرحله دوازدهم: ریزه کاری های نهایی تعمیر دوچرخه قدیمی

تقریبا به انتهای کار رسیدیم! حالا نوار دسته دوچرخه را می بندیم. این نوار در همه فروشگاه های دوچرخه فروشی قابل خرید است. این نوار با کمی حالت فومی برای گرفتن دسته بسیار مناسب است. در کناره های این نوار ها چسب هست که به لایه زیری خود به خوبی بچسبد. از آنجایی که بستن این نوار کمی قلق دارد، توصیه می کنم قبل از نصب حتما ویدیو های مربوط به این کار را در یوتیوب مشاهده کنید.

آخرین مرحله برای شخصی سازی دوچرخه هم چسباندن برچسب های لازم بر روی دوچرخه است. از آنجا که مدل دوچرخه من POUCH بود، من استیکر این کلمات را خریداری کردم و برروی بدنه چسباندم.

جمع بندی تعمیر دوچرخه قدیمی به همراه یک نمونه

در انتهای این فرایند تنها چند نکته را در نظر داشته باشید:

• پس از چند هفته زمان گذاشتن برای این دوچرخه، اکنون بسیار به آن دلبسته ترم تا دوچرخه ای که تصمیم گرفته بودم بخرم. این موضوع به من انگیزه می دهد که بیشتر با آن به سفر بروم. از آنجا که پیش از این دوچرخه کورسی نداشتم، این دوچرخه باعث شده است بیشتر با آن به جاده بزنم.
• من می توانستم با هزینه ای که برای این دوچرخه کردم، دوچرخه دست دوم بهتری خریداری کنم. اما تصمیم من برای تعویض برخی قطعات باعث شد این هزینه ها افزایش بیابد. پس در انتخاب دوچرخه ای که برای تعمیر بر می گزینید، دقت بیشتری داشته باشید و از این تجربه استفاده کنید!
• اگرچه من از انجام تعمیر دوچرخه قدیمی ام لذت بسیار زیادی بردم، اما به خوبی درک کردم که فرایندی زمان بر و نیازمند انرژی است. از این رو به ارزش کار کسانی که خودرو های قدیمی ر بازسازی می کنند بیشتر پی بردم.
• اگر دوباره به قبل برگردم، شاید از رنگ محکم تر و براق تری برای کار استفاده کنم. کیلر هم برای این مورد گزینه مناسبی است. این امر باعث می شود رنگ دوچرخه من مقدار بیشتری دوام داشته باشد.

نتیجه

امیدواریم که از این مطلب چرخ گر استفاده برده باشید و با فرایند های لازم برای تعمیر دوچرخه قدیمی آشنایی پیدا کرده باشید. ما در این مطلب دوچرخه ای قدیمی را انتخاب کردیم و مراحل تعمیر، مونتاژ و راه اندازی مجدد آن را همراه با رنگ آمیزی و تعمیر کامل قطعات آن به انجام رساندیم. در صورتی که شما هم تمایل دارید دوچرخه خود را تعمیر کنید می توانید از متخصصین ما در چرخ گر راهنمایی بخواهید و یا به صورت کلی این امر را به متخصصین چرخ گر بسپارید تا برای شما با دقت و تجربه بالایی که در این زمینه دارند، تجربه ای بی نقص فراهم کنند.